Przewlekła białaczka szpikowa jest rzadkim rodzajem nienowotworowego nowotworu krwi, który rozwija się z powodu zmiany w genach komórek krwi, powodując, że dzielą się szybciej niż normalne komórki.
Leczenie można prowadzić z użyciem leków, przeszczepów szpiku kostnego, chemioterapii lub terapii biolo- gicznych, w zależności od ciężkości problemu lub leczonej osoby.
Jakie są objawy
Objawy, które mogą wystąpić u osób z ostrą białaczką szpikową to:
- Częste krwawienie;
- Zmęczenie;
- Gorączka;
- Utrata wagi bez widocznej przyczyny;
- Utrata apetytu;
- Ból pod żebrami, po lewej stronie;
- Pallor;
- Nadmierna potliwość w nocy.
Choroba ta nie od razu ujawnia oczywiste oznaki i objawy na wczesnym etapie, dlatego też można żyć z tą chorobą przez miesiące, a nawet lata, bez zauważania tej osoby.
Możliwe przyczyny
Komórki ludzkie zawierają 23 pary chromosomów, które zawierają DNA z genami, które interweniują w kontroli komórek ciała. U osób z przewlekłą białaczką szpikową w komórkach krwi fragment chromosomu 9 zmienia się na chromosom 22, tworząc bardzo krótki chromosom 22, zwany chromosomem Philadelphia i bardzo długim chromosomem 9.
Ten chromosom Philadelphia tworzy nowy gen, a geny na chromosomie 9 i 22 tworzą nowy gen o nazwie BCR-ABL, który zawiera instrukcje wskazujące tę nową nieprawidłową komórkę do produkcji dużej ilości białka zwanego kinazą tyrozynową, co prowadzi do powstania raka, umożliwiając niekontrolowany wzrost wielu komórek krwi, uszkadzając szpik kostny.
Jakie są czynniki ryzyka
Czynniki, które mogą zwiększać ryzyko rozwoju przewlekłej białaczki szpikowej, są starsze, są to mężczyźni i ekspozycja na promieniowanie, takie jak radioterapia stosowana w leczeniu niektórych rodzajów raka.
Jaka jest diagnoza
Zasadniczo, gdy podejrzewa się tę chorobę lub kiedy lub gdy występują pewne charakterystyczne objawy, diagnozę stanowi badanie fizykalne, takie jak badanie parametrów życiowych i ciśnienia krwi, badanie palpacyjne węzłów chłonnych, śledziony i brzucha, wykryć możliwą nieprawidłowość.
Ponadto lekarz może przepisać wyniki badań krwi, wykonać biopsję próbki szpiku kostnego, która zazwyczaj jest usuwana z kości biodrowej, a także wykonywać bardziej specjalistyczne testy, takie jak analiza hybrydyzacji fluorescencyjnej in situ Badanie reakcji łańcuchowej polimerazy, które analizuje próbki krwi lub szpiku kostnego pod kątem obecności chromosomu Philadelphia lub genu BCR-ABL.
Jak odbywa się leczenie?
Celem leczenia tej choroby jest wyeliminowanie komórek krwi, które zawierają nieprawidłowy gen, co powoduje wytwarzanie dużej liczby nieprawidłowych komórek krwi. Dla niektórych osób nie jest możliwe wyeliminowanie wszystkich chorych komórek, ale leczenie może pomóc w remisji choroby.
1. Leki
Można stosować leki blokujące działanie kinazy tyrozynowej, takie jak imatynib, dazatynib, nilotynib, bosutinib lub ponatynib, które zwykle stanowią wstępne leczenie dla osób z tą chorobą.
Skutki uboczne, które mogą być spowodowane przez te leki to obrzęk skóry, nudności, skurcze mięśni, zmęczenie, biegunka i reakcje skórne.
2. Przeszczep szpiku kostnego
Przeszczep szpiku kostnego jest jedyną formą leczenia, która gwarantuje ostateczne wyleczenie przewlekłej białaczki szpikowej. Jednak ta metoda jest stosowana tylko u osób, które nie reagują na inne metody leczenia, ponieważ technika ta stanowi ryzyko i może prowadzić do poważnych komplikacji.
3. Chemioterapia
Chemioterapia jest również szeroko stosowanym leczeniem w przypadkach przewlekłej białaczki szpikowej, a działania niepożądane zależą od rodzaju leku stosowanego w leczeniu. Poznaj różne rodzaje chemioterapii i jak to się robi.
4. Leczenie interferonem
Terapie biologiczne wykorzystują system odpornościowy organizmu, aby pomóc w walce z rakiem, stosując białko zwane interferonem, które pomaga zmniejszyć wzrost komórek nowotworowych. Technika ta może być stosowana w przypadkach, gdy inne metody leczenia nie działają lub u osób, które nie mogą przyjmować innych leków, np. W ciąży.
Najczęstsze działania niepożądane w tym leczeniu to zmęczenie, gorączka, objawy grypopodobne i utrata masy ciała.