Po udarach pacjent może mieć kilka łagodnych lub ciężkich następstw, takich jak trudności w chodzeniu podczas korzystania z wózka inwalidzkiego lub trudności w mówieniu, na przykład konsekwencje te mogą być przejściowe lub zostań na całe życie.
Dlatego, aby zmniejszyć te ograniczenia, konieczne może być przeprowadzenie fizjoterapii, terapii mowy i stymulacji poznawczej za pomocą fizjoterapeuty, logopedy i pielęgniarki w celu uzyskania większej autonomii i powrotu do zdrowia, ponieważ początkowo pacjent może pozostać zależny od osoby codzienne czynności, takie jak kąpiel lub jedzenie.
Ograniczenia spowodowane przez udar, zwany również udarem, zależą od regionu mózgu, który został dotknięty i jego zasięgu, jak można zobaczyć na obrazie. Jednak u niektórych pacjentów dopływ krwi do mózgu zostaje wznowiony tak szybko, że nie pozostawia żadnych zmian w funkcjonowaniu organizmu.
Główne konsekwencje udaru mózgu
Oba udary niedokrwienne, czyli niedokrwienie mózgu, które nie może przejść, ponieważ żyła jest zatkana jak udar krwotoczny, jeśli pęknięcie żyły w mózgu powoduje wewnętrzne krwawienie, może spowodować następstwa u pacjenta.
Głównym uszkodzeniem fizycznym jest zwykle utrata siły, równowagi i napięcia mięśni po jednej stronie ciała, utrudniająca chodzenie, siedzenie lub leżenie, aw niektórych przypadkach osoba jest obłożnie chora lub porusza się na wózku inwalidzkim. .
Ponadto, pacjent może mieć zmiany poznawcze, rozwijające się zamieszanie i trudności w zrozumieniu prostych poleceń, potrzebujących krewnego, aby pomóc w wykonywaniu codziennych czynności.
1. Trudności w poruszaniu się po jednej stronie ciała
Trudności z chodzeniem, leżeniem lub siedzeniem wynikają z utraty siły, mięśni i równowagi po jednej stronie ciała, przedstawiając ramię i nogę po jednej stronie sparaliżowanego i upadłego ciała, znanego jako hemiplegia.
Porażone ramię i noga zwykle stają się sztywne i trudne do poruszania, a czułość po uszkodzonej stronie może się zmniejszyć, zwiększając ryzyko upadku i obrażeń.
2. Zmiany w twarzy
Twarz może być asymetryczna i może mieć krzywe usta, pozbawione zmarszczek czoło i zwisające oko tylko na jednej stronie twarzy.
Niektórzy pacjenci mają trudności z połknięciem stałego lub płynnego pokarmu, zwanego dysfagią, co zwiększa ryzyko udławienia, dlatego też pokarm musi być dostosowany do możliwości jedzenia, przygotowywania małych miękkich pokarmów lub zagęszczania dla poprawy konsystencji. posiłków. Ponadto jednostka może zobaczyć i usłyszeć zło ze strony, która ma zmiany.
Trudności z mówieniem
Wielu pacjentów ma trudności z mówieniem, ich głos jest bardzo niski, nie jest w stanie powiedzieć kilku słów całkowicie lub nawet całkowicie stracić zdolność mówienia, co utrudnia kontakt z rodziną i przyjaciółmi.
4. Nietrzymanie moczu i kału
Nietrzymanie moczu i stolca jest częste, a pacjent nie jest w stanie zidentyfikować chęci pójścia do łazienki i konieczne jest noszenie pieluchy, aby uniknąć ciągłego zabrudzenia bielizny.
5. Zamieszanie i utrata pamięci
Często pojawia się zamieszanie, takie jak trudności w zrozumieniu prostych poleceń i rozpoznawanie znajomych obiektów, nie wiedząc, do czego służą, np. Używanie szczoteczki do zębów do czesania włosów. Ponadto utrata pamięci może prowadzić do powtarzania się zachowań, a także trudności w orientacji w czasie i przestrzeni.
6. Depresja i uczucie buntu
Ogólnie rzecz biorąc, osobnik, który ma udar, rozwija ciężką depresję spowodowaną zmianami hormonalnymi i trudnościami w życiu z nagłymi zmianami spowodowanymi chorobą, prowadząc do drażliwości i izolacji pacjenta.
Jak odzyskuje się po udarze?
Aby ograniczyć ograniczenia spowodowane udarem i odzyskać niektóre szkody spowodowane przez chorobę, zasadnicze znaczenie ma leczenie, które obejmuje:
- Fizjoterapia z wyspecjalizowanym fizjoterapeutą, aby pomóc pacjentowi odzyskać równowagę, kształt i napięcie mięśni, być w stanie wrócić do chodzenia, siedzenia i leżenia samotnie.
- Stymulacja poznawcza z terapeutami zajęciowymi i pielęgniarkami, którzy wykonują gry i działania, aby zmniejszyć zamieszanie i niewłaściwe zachowanie;
- Terapia mowy z logopedami, aby odzyskać umiejętność wypowiadania się.
Leczenie należy rozpocząć jak najszybciej w szpitalu i utrzymywać w klinikach rehabilitacyjnych oraz w domu i powinno się je wykonywać codziennie, aby pacjent odzyskał niezależność i jak najszybciej poprawił jakość życia.
Długość pobytu w szpitalu zależy od ciężkości udaru, ale w większości przypadków pobyt w szpitalu trwa co najmniej tydzień, aw klinikach rehabilitacyjnych przez około 1 miesiąc. Ponadto w domu konieczne jest kontynuowanie leczenia w celu ograniczenia skutków w dłuższej perspektywie.
