Częste zaburzenia odżywiania w dzieciństwie i okresie dorastania są zwykle inicjowane jako odzwierciedlenie problemu emocjonalnego, takiego jak utrata krewnego, rozwód z rodzicami, brak uwagi, a nawet presja społeczna na ciało idealne.
Główne rodzaje zaburzeń odżywiania w dzieciństwie i wieku dojrzewania to:
- Jadłowstręt psychiczny - Odpowiada odmowie jedzenia, co zagraża fizycznemu i umysłowemu rozwojowi, co może prowadzić do śmierci;
- Bulimia - nadmiernie zjedzona w niekontrolowany sposób, a następnie wymiotuje się jako rekompensata, zwykle z obawy przed przybraniem na wadze;
- Jedzenie przymusu - nie ma kontroli nad tym, co jesz, przejadasz się bez zadowalania się, powodując otyłość;
- Selektywne zaburzenie odżywiania - Kiedy dziecko spożywa tylko bardzo ograniczoną różnorodność pokarmów, nawet mdłości i wymioty, gdy czuje się zobowiązany do spożywania innych pokarmów. Zobacz tutaj więcej i naucz się odróżniać od dziecięcych napadów złości.
Leczenie zaburzeń odżywiania zwykle obejmuje psychoterapię i monitorowanie stanu odżywienia. W niektórych przypadkach konieczne jest pozostawanie w wyspecjalizowanych klinikach i stosowanie leków zalecanych przez psychiatrę.
Niektóre stowarzyszenia, takie jak GENTA, Grupa specjalizująca się w zaburzeniach żywienia i odżywiania, informują, gdzie znajdują się specjalistyczne kliniki w każdym regionie Brazylii.
Jak sprawdzić, czy Twoje dziecko ma zaburzenie odżywiania?
W dzieciństwie i okresie dojrzewania można rozpoznać niektóre objawy mogące wskazywać na zaburzenie odżywiania, takie jak:
- Nadmierne zaabsorbowanie wagą i obrazem ciała;
- Odchudzanie lub nadwaga;
- Wykonuj bardzo rygorystyczne diety;
- Przedłużający się post;
- Nie nosić odzieży, która eksponuje ciało;
- Zawsze jedz tego samego rodzaju żywności;
- Często korzystaj z łazienki podczas i po posiłku;
- Unikaj spożywania posiłków z rodziną;
- Wykonanie zbyt dużej ilości ćwiczeń.
Ważne jest, aby rodzice zwracali uwagę na zachowania swoich dzieci, ponieważ izolacja, lęk, depresja, agresja, stres i wahania nastroju są powszechne u dzieci i nastolatków z zaburzeniami odżywiania.
