Torbiel maziowa jest rodzajem bryły, podobnej do grudki, powstającej w pobliżu stawu, składającej się z płynu maziowego, który może być spowodowany na przykład przez miejscowe uderzenia, powtarzające się urazy wywołane stresem lub uszkodzenia stawów.
Na ogół najczęstszym objawem torbieli maziowej jest pojawienie się zaokrąglonej i miękkiej grudki, która pojawia się w pobliżu stawu. Ten typ torbieli zwykle nie powoduje żadnego bólu, jednak, ponieważ rośnie blisko mięśni i ścięgien, niektórzy ludzie mogą odczuwać mrowienie, utratę siły lub tkliwość, zwłaszcza gdy torbiel ma bardzo duży rozmiar.
Cysty często zmieniają swój rozmiar, który może zniknąć w sposób naturalny lub pojawić się ponownie po leczeniu.
Główne objawy
Głównym objawem torbieli maziowej jest pojawienie się miękkiego guzka do 3 cm w pobliżu stawu, jednak mogą również pojawić się inne objawy, takie jak:
- Ból w pobliżu stawu;
- Ciągłe mrowienie chorej kończyny;
- Brak siły w dotkniętym stawie;
- Zmniejszona czułość w dotkniętym obiekcie.
Zwykle torbiel powoli rośnie z czasem z powodu gromadzenia się mazi stawowej ze stawu, ale może również powstać z chwili na chwilę, zwłaszcza po udarach.
Nadal mogą występować bardzo małe torbiele maziówkowe, które nie są widoczne przez skórę, ale są bardzo zbliżone do nerwów lub ścięgien. W tym przypadku ból może być jedynym objawem, a torbiel zostaje na przykład odkryty przez USG.
Rodzaje torbieli maziowej
Najczęściej występującymi torbielami maziówkowymi są:
- Torbiel stawowa w stopie : jej przyczyny obejmują zapalenie ścięgna i ściganie się z nieodpowiednim obuwiem, a jego leczenie można wykonać poprzez aspirację do drenażu torbieli lub operacji, w zależności od ciężkości;
- Torbiel stawu kolanowego lub torbiel Bakera: częstsze w tylnej części stawu kolanowego, a najbardziej wskazane leczenie może być aspiracją do drenażu i fizjoterapii. Lepiej zrozumieć, czym jest torbiel Bakera;
- Torbiel stawowa w dłoni lub nadgarstku: może pojawić się w dłoni, palcach lub nadgarstku, a leczenie można ściskać za pomocą szyny unieruchamiającej, aspiracji płynu, fizjoterapii lub zabiegu chirurgicznego.
Torbiele maziówkowe mogą pojawiać się w każdym wieku, a ich rozpoznanie odbywa się za pomocą badania fizykalnego, ultrasonografii lub rezonansu magnetycznego.
Jak odbywa się leczenie?
Leczenie torbieli maziowej zależy od jej wielkości i przedstawionych objawów. W przypadku braku objawów stosowanie leków lub zabiegów chirurgicznych może nie być konieczne, ponieważ torbiele często znikają same.
Ale jeśli torbiel jest duża lub powoduje ból lub zmniejsza siłę, może być konieczne stosowanie leków przeciwzapalnych, takich jak ibuprofen lub diklofenak, zgodnie z zaleceniami lekarza.
Zasysanie płynu torbieli może być również stosowane jako forma leczenia i odbywa się za pomocą igły w gabinecie lekarskim z miejscowym znieczuleniem, usuwając płyn zgromadzony w okolicy stawu. Po aspiracji można wstrzyknąć roztwór kortykosteroidowy, aby wspomóc gojenie torbieli.
Naturalne opcje leczenia
Doskonałe leczenie w domu w celu złagodzenia objawów torbielowatej maziówki polega na nakładaniu lodu na zajęte miejsce przez około 10 do 15 minut kilka razy dziennie.
Ponadto akupunkturę można również stosować w leczeniu torbieli maziowej, głównie w celu złagodzenia miejscowego bólu.
Kiedy konieczna jest operacja
Torbiel stawu biodrowego wykonuje się, gdy zastosowanie leku lub usunięcie płynu z torbieli nie spowodowało poprawy objawów. Zazwyczaj operacja odbywa się w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym, w zależności od lokalizacji, i polega na całkowitym usunięciu torbieli.
Po zabiegu osoba zwykle może wrócić do domu w ciągu dnia i powinna odpoczywać przez co najmniej 1 tydzień, aby zapobiec ponownemu pojawieniu się torbieli. Przez okres od 2 do 4 miesięcy lekarz może nadal wykonywać zabiegi fizjoterapii, aby pomóc w całkowitym wyzdrowieniu.
W fizjoterapii torbieli stawowej można wykorzystywać ćwiczenia ultradźwiękowe, rozciągające, ściskające lub aktywne lub oporne w celu zmniejszenia stanu zapalnego i ułatwienia naturalnego drenażu torbieli. Fizjoterapia powinna być zindywidualizowana i jest bardzo ważna dla wyzdrowienia pacjenta po operacji.
