Choroba snu, znana naukowo jako afrykańska trypanosomoza afrykańska, jest chorobą wywołaną ugryzieniem muchy tse-tse, która jest powszechna w kilku krajach afrykańskich.
Objawy pojawiają się zwykle kilka tygodni po ukąszeniu, ale może zająć kilka miesięcy, w zależności od reakcji organizmu i gatunku muchy, na przykład.
Pierwsze objawy są trudniejsze do zidentyfikowania, ponieważ obejmują bóle głowy, gorączkę i bóle stawów, które można pomylić z grypą lub przeziębieniem. Jednak z czasem pasożyt atakuje centralny układ nerwowy, a inne objawy pojawiają się jako:
- Częste zamieszanie;
- Nagłe zmiany w zachowaniu;
- Trudności w koordynacji;
- Problemy z bilansem.
Ponadto istnieją również znane zaburzenia snu, które powodują nadmierne odczuwanie snu w ciągu dnia, ale trudno jest utrzymać dobry sen i odpoczynek.
Chorobę tę należy zidentyfikować i leczyć tak szybko, jak to możliwe, ponieważ zbyt duża ewolucja może zagrozić życiu człowieka z powodu urazów spowodowanych przez pasożyta w układzie nerwowym i różnych częściach mózgu.
Jak jest transmitowany
Najbardziej rozpowszechnioną formą przenoszenia się śpiączki jest tsetse muchy tse-tse. W rzadkich przypadkach infekcja może również powstać z powodu ukąszenia innych rodzajów much lub komarów, które wcześniej ukąszyły osobę skażoną pasożytem, na przykład.
Zatem najlepsze formy profilaktyki to:
- Nosić odzież z długimi rękawami, najlepiej w neutralnym kolorze, ponieważ mucha jest przyciągana przez jaskrawe kolory;
- Unikaj zbliżania się do chwastów, ponieważ mucha może zasiedlać małe krzewy;
- Użyj środków odstraszających owady, zwłaszcza w celu odparcia innych rodzajów much i komarów, które mogą przenosić chorobę.
Ponadto infekcja pasożytem może również przechodzić z matek na dzieci, wynikać z przypadkowych użądleń z zanieczyszczonymi igłami lub zdarzyć się po bliskich związkach bez prezerwatywy.
Jak odbywa się leczenie?
Leczenie zmienia się w zależności od stopnia zaawansowania choroby, a zanim to nastąpi, centralny układ nerwowy jest szybszy i mniej agresywnych leków, takich jak pentamidyna lub suramina. Kiedy choroba jest bardziej zaawansowana, konieczne jest stosowanie bardziej agresywnych leków i więcej efektów ubocznych, takich jak Melarsoprol, Eflornithine lub Nifurtimox, które należy podawać w szpitalu.
Leczenie powinno być kontynuowane aż do całkowitego wyeliminowania pasożyta z organizmu, a zatem krew i inne płyny ustrojowe są wymagane, aby upewnić się, że pasożyt został całkowicie wyeliminowany. Następnie 24-miesięczny nadzór jest konieczny, aby choroba się nie powtórzyła i konieczne mogą być regularne badania krwi.
