Marasmus jest jednym z rodzajów niedożywienia energetycznego i białkowego charakteryzującego się dużą utratą masy ciała i utratą mięśni oraz uogólnionym tłuszczem, co może wpływać negatywnie na wzrost.
Ten typ niedożywienia charakteryzuje się pierwotnym niedoborem węglowodanów i tłuszczu, który zmusza organizm do spożywania białek w celu wytworzenia energii, co prowadzi do utraty masy ciała i mięśni, charakteryzując tym samym ogólne niedożywienie. Zobacz zagrożenia związane z niedożywieniem.
Niedożywienie białkowo-energetyczne jest powszechne u dzieci w wieku od 6 do 24 miesięcy żyjących w krajach słabo rozwiniętych, gdzie brakuje żywności. Oprócz czynników społeczno-ekonomicznych, na marasmus może mieć wpływ wczesne odsadzanie, niedostateczne spożycie żywności i złe warunki zdrowotne.
Objawy Marazmu
Dzieci z marazmem mają charakterystyczne objawy niedożywienia, takie jak:
- Brak podskórnej tkanki tłuszczowej;
- Uogólniona utrata mięśni, umożliwiająca na przykład wizualizację kości;
- Wąskie biodro w stosunku do klatki piersiowej;
- Zmiana wzrostu;
- Waga znacznie poniżej zalecanego wieku;
- Słabość;
- Zmęczenie;
- Zawroty głowy;
- Ciągły głód;
- Biegunka i wymioty;
- Zwiększenie stężenia kortyzolu, co sprawia, że dziecko staje się kapryśne.
Rozpoznanie łupieżu odbywa się poprzez ocenę objawów klinicznych i objawów, a ponadto może być wymagane przeprowadzenie badań laboratoryjnych i innych w celu potwierdzenia rozpoznania, takich jak BMI, pomiar obwodu głowy i ramienia oraz sprawdzenie fałd skórnych.
Jaka jest różnica między Marasmus i Kwashiorkor?
Podobnie jak marasmus, kwashiorkor jest rodzajem niedożywienia energetycznego i białkowego, jednak cechuje go skrajny niedobór białka, prowadzący do takich objawów, jak obrzęk, suchość skóry, utrata włosów, opóźnienie wzrostu, obrzęk brzucha i powiększenie wątroby, czyli, powiększenie wątroby.
Jak odbywa się leczenie?
Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) leczenie niedożywienia, w tym marazmu, odbywa się stopniowo, aby stopniowo zwiększać ilość spożywanych kalorii, aby zapobiec zmianom jelitowym, na przykład:
- Stabilizacja, w której karmienie jest wprowadzane stopniowo w celu odwrócenia zmian metabolicznych;
- Rehabilitacja, w której dziecko jest już bardziej stabilne, a co za tym idzie, żywienie jest zintensyfikowane, tak że następuje powrót do masy i stymulacja wzrostu;
- Kontynuacja, w której dziecko jest okresowo monitorowane, aby zapobiec nawrotom i zapewnić ciągłość leczenia.
Ponadto, ważne jest, aby kierować krewnym lub osobą odpowiedzialną za dziecko na temat tego, jak leczenie jest wykonywane i jak powinno karmić dziecko, oprócz wskazywania na przykład oznaki możliwego nawrotu. Dowiedz się więcej o niedożywieniu i sposobie leczenia.
