Zespół nocnego odżywiania, znany również jako zaburzenie odżywiania w nocy, charakteryzuje się trzema głównymi punktami:
1. Poranna anoreksja: osoba unika karmienia w ciągu dnia, szczególnie rano;
2. Hiperfagia wieczorna i nocna: po braku posiłków w ciągu dnia nadmierne spożycie pokarmu następuje szczególnie od godziny 18;
3. Bezsenność: prowadzi osobę do jedzenia w nocy.
Zespół ten jest zwykle wywoływany przez stres i występuje szczególnie u osób z nadwagą. Kiedy problemy się poprawiają, a stres się zmniejsza, syndrom ma tendencję do zanikania.
Objawy syndromu nocnego jedzenia
Zespół nocnego żywienia występuje najczęściej u kobiet i może wystąpić nawet w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania. Jeśli uważasz, że możesz mieć to zaburzenie, sprawdź objawy:
- 1. Czy jesz więcej w godzinach od 22 do 06, niż w ciągu dnia? Tak Nie
- 2. Czy budzisz się co najmniej raz w ciągu nocy do jedzenia? Tak Nie
- 3. Czy czujesz się w stałym złym nastroju, który jest gorszy pod koniec dnia? Tak Nie
- 4. Czy czujesz, że nie możesz kontrolować swojego apetytu między obiadem a snem? Tak Nie
- 5. Czy masz trudności z zasypianiem lub kontynuujesz spanie? Tak Nie
- 6. Czy nie jesteś wystarczająco głodny, aby zjeść śniadanie? Tak Nie
- 7. Czy masz problemy z odchudzaniem i nie możesz prawidłowo jeść? Tak Nie
Ważne jest, aby podkreślić, że ten zespół wiąże się z innymi problemami, takimi jak otyłość, depresja, niskie poczucie własnej wartości u osób z otyłością. Zobacz różnicę objawów objadania się.
Jak diagnoza jest wykonywana
Rozpoznanie zespołu nocnego odżywiania jest dokonywane przez lekarza lub psychologa i opiera się głównie na behawioralnych objawach pacjenta, pamiętając, że nie może być zachowań kompensacyjnych, jak ma to miejsce w przypadku bulimii, gdy na przykład wywołuje wymioty.
Ponadto lekarz może również zlecić badania mierzące hormony kortyzol i melatoninę. Ogólnie rzecz biorąc, kortyzol, który jest hormonem stresu, jest wysoki u tych pacjentów, podczas gdy melatonina jest niska, co jest hormonem odpowiedzialnym za uczucie snu w nocy.
Jak leczyć
Leczenie zespołu nocnego odżywiania odbywa się przy pomocy obserwacji psychoterapeutycznych i stosowania leków zgodnie z zaleceniami lekarskimi, które mogą obejmować środki takie jak leki przeciwdepresyjne i suplementacja melatoniną.
Ponadto konieczne jest prowadzenie obserwacji z dietetykiem i ćwiczenie aktywności fizycznej, ponieważ regularne ćwiczenia fizyczne to najlepszy naturalny sposób na poprawę produkcji hormonów dobrego samopoczucia oraz kontrolowanie głodu i snu.
W przypadku innych zaburzeń odżywiania, patrz także różnice między anoreksją a bulimią.
