Co to jest autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna i jak go leczyć

Niedokrwistość hemolityczna autoimmunologiczna, znana również pod akronimem AHAI, jest chorobą charakteryzującą się wytwarzaniem przeciwciał, które reagują na czerwone krwinki, niszcząc je i powodując anemię, powodując objawy takie jak zmęczenie, bladość, zawroty głowy, żółte oczy i skóra

Ten rodzaj anemii może dotknąć każdego, będąc bardziej powszechnym u młodych dorosłych. Chociaż nie zawsze jest to jasne, może być spowodowane przez rozregulowanie układu odpornościowego po zakażeniu, obecność innej choroby autoimmunologicznej, stosowanie pewnych leków lub nawet raka.

Autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna nie zawsze ma lekarstwo, jednak ma leczenie głównie za pomocą leków regulujących układ odpornościowy, takich jak kortykosteroidy i leki immunosupresyjne. W niektórych przypadkach może być wskazane usunięcie śledziony, zwanej splenektomią, ponieważ jest to miejsce, w którym niektóre z czerwonych krwinek są niszczone.

Główne objawy

Objawy autoimmunologicznej niedokrwistości hemolitycznej obejmują:

• Słabość;
• Uczucie omdlenia;
• Pallor;
• Brak apetytu;
• Zawroty głowy;
• Zmęczenie;
• Sen;
• Niedyspozycja;
• Ból głowy;
• Słabe paznokcie;
• Sucha skóra;
• Utrata włosów;
• Skrócenie oddechu;
• Bladość w błonach śluzowych oczu i ust;
• Niepowodzenia pamięci;
• Trudności w koncentracji.

Objawy te są bardzo podobne do tych spowodowanych innymi rodzajami niedokrwistości, dlatego lekarz może wymagać testów, które pomogą zidentyfikować dokładną przyczynę, na przykład zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, wysoką liczbę retikulocytów, które są Niedojrzałe krwinki czerwone, a także testy immunologiczne.

Sprawdź, jak odróżnić przyczyny niedokrwistości.

Jakie są przyczyny

Nie zawsze jest to przyczyną autoimmunologicznej anemii hemolitycznej, jednak w wielu przypadkach może być ona wtórna w stosunku do innych chorób autoimmunologicznych, takich jak toczeń i reumatoidalne zapalenie stawów, nowotwory takie jak chłoniaki lub białaczki lub z powodu reakcji na leki, takie jak lewodopa, Metylodopa, środki przeciwzapalne i niektóre antybiotyki.

Może również wystąpić po zakażeniach, na przykład wywołanych przez wirusy, takie jak Epstein-Barr lub Parvovirus B19, lub przez bakterie, takie jak Mycobacterium pneumoniae lub Treponema pallidum, gdy powoduje na przykład trzeciorzędową kiłę.

W około 20% przypadków niedokrwistość hemolityczna autoimmunologiczna jest pogarszana przez przeziębienie, ponieważ w tych przypadkach przeciwciała są aktywowane przez niskie temperatury, nazywane AHAI przez zimne przeciwciała. Pozostałe przypadki są nazywane AHAI przez gorące przeciwciała i stanowią większość.

Jak potwierdzić diagnozę

W diagnostyce autoimmunizacyjnej niedokrwistości hemolitycznej testy, o które poprosi Twój lekarz, obejmują:

• Hemogram, aby zidentyfikować anemię i obserwować jej nasilenie;
• Testy immunologiczne, takie jak bezpośredni test Coombsa, który pokazuje obecność przeciwciał związanych z powierzchnią czerwonych krwinek. Dowiedz się, co oznacza test Coombsa;
• Testy wykazujące hemolizę, takie jak zwiększone retikulocyty we krwi, które są niedojrzałymi czerwonymi krwinkami, które powstają w nadmiarze krwi w przypadku hemolizy;
• Pośrednia dawka bilirubiny, która zwiększa się w przypadkach ciężkiej hemolizy. Dowiedz się, do czego służy i kiedy jest wskazany test bilirubiny.

Ponieważ kilka anemii może mieć podobne objawy i testy, bardzo ważne jest, aby lekarz mógł rozróżnić różne przyczyny niedokrwistości. Dowiedz się więcej o egzaminach: Testach potwierdzających anemię.

Jak odbywa się leczenie?

Nie można powiedzieć, że istnieje akura autoimmunologicznej niedokrwistości hemolitycznej, ponieważ często pacjenci z tą chorobą przeżywają okresy epidemii i poprawiają obraz.

Aby przeżyć maksymalny czas w remisji, należy wykonać leczenie wskazane przez hematologa, wykonane za pomocą leków regulujących układ odpornościowy, które obejmują kortykosteroidy, takie jak prednizon, leki immunosupresyjne, takie jak cyklofosfamid lub cyklosporyna, immunomodulatory, takie jak ludzka immunoglobulina. lub plazmafereza, która pomaga w usuwaniu nadmiaru przeciwciał z krwioobiegu.

Chirurgiczne usunięcie śledziony, zwane splenektomią, jest opcją w niektórych przypadkach, szczególnie dla pacjentów, którzy nie reagują dobrze na leczenie. Ponieważ ryzyko zakażenia może zwiększać liczbę osób, które usuwają ten narząd, wskazuje się na realizację szczepionek takich jak antypneumococcica i antymenotokcica. Dowiedz się więcej o opiece i odzysku po usunięciu śledziony.

Ponadto, wybór leczenia zależy od rodzaju autoimmunologicznej niedokrwistości hemolitycznej, przedstawionych objawów i ciężkości choroby każdej osoby. Czas leczenia jest bardzo krótki, aw niektórych przypadkach można spróbować rozpocząć przyjmowanie leków po około 6 miesiącach w celu oceny odpowiedzi, w zależności od orientacji hematologa.