Zanieczyszczenie rtęcią może prowadzić do gromadzenia się tego metalu w organizmie, wpływając głównie na nerki, wątrobę, aparat trawienny, a także ośrodkowy układ nerwowy może być bardzo poważną sytuacją wymagającą obserwacji medycznej przez całe życie.
Zatrucie rtęcią jest ciche i może upłynąć wiele miesięcy lub lat, aby objawić się takimi znakami, jak:
- Słabość, częste zmęczenie;
- Utrata apetytu i wynikająca z tego utrata masy ciała;
- Wrzód w żołądku lub dwunastnicy; uszkodzenie nerek;
- Bezpośredni kontakt może powodować podrażnienie skóry i obrzęk skóry.
W przypadku neurotoksyczności z powodu gromadzenia się rtęci w ośrodkowym układzie nerwowym mogą występować:
- Nerwowość, niepokój, drażliwość; wahania nastroju;
- Apatia lub agresja, zamęt umysłowy;
- Bezsenność, częste koszmary;
- Zapominanie i utrata pamięci;
- Ból głowy, migrena, bóle mięśni;
- Zawroty głowy, zapalenie błędnika; majaczenie, halucynacje, skłonność do samobójstwa;
- Zęby są słabe i łamliwe lub miękkie, z tendencją do opadania.
Wszystkie te zmiany mogą wystąpić, gdy występuje ekspozycja na wysokie stężenia rtęci, większe niż 20 mikrogramów na metr sześcienny, które można osiągnąć w czasie podczas pracy lub karmienia.
Zanieczyszczenie, szczególnie metylortęci, jest szczególnie ciężkie w czasie ciąży, ponieważ metal ten może wpływać na rozwój mózgu dziecka i zmiany, które powoduje zanieczyszczenie rtęcią, są trwałe i nie znikają nawet po ustaniu ekspozycji na ten metal.
Jak może dojść do zanieczyszczenia rtęcią
Zanieczyszczenie może wystąpić na trzy różne sposoby:
1. W ludziach, którzy pracują z rtęcią: w górnictwie, kopalniach złota i fabrykach chloru sodowego i lampach fluorescencyjnych. Zanieczyszczenie to występuje zwykle w wyniku wdychania rtęci, która również wpływa na płuca i może powodować na przykład choroby układu oddechowego, takie jak astma.
2. Przez środowisko, spożywając skażoną wodę lub ryby: Zanieczyszczenie to występuje częściej w populacjach nadrzecznych, jak w Amazonii, garimpo i dużym miejscu rtęci, ale może również dotknąć każdego, kto spożywa wodę lub żywność skażoną ten metal w przypadku wypadków środowiskowych.
3. Poprzez zabiegi stomatologiczne, choć nie jest to bardzo powszechne i rzadko prowadzi do poważnych problemów zdrowotnych.
Ten rodzaj zanieczyszczenia bezpośrednio wpływa na krew i może spowodować uszkodzenie układu trawiennego i trwałe uszkodzenie neurologiczne.
Należy unikać ryb zawierających rtęć
Niektóre ryby słodkowodne i morskie są naturalnymi źródłami rtęci, ale mają one niewielkie ilości, które generalnie nie są szkodliwe dla zdrowia. Ryby o niższym ryzyku zanieczyszczenia tym metalem to:
- Tambaqui, jatuarana, pirapitinga i pacu : ponieważ żywią się nasionami i owocami;
- Bodo, Jaraqui, Curimatã i Branquinha : ponieważ żywią się mikroorganizmami i błotem z dna rzek;
- Aruanã, pirarara, ai, mandi, matrinchã i cuiucuiu : ponieważ żywią się owadami i planktonem.
Już teraz ryby, które mogą mieć większe ryzyko zakażenia, to:
- Złote, młode, piranie, tucunare, surubim, morszczuk i malowane : ponieważ żywią się innymi mniejszymi rybami.
Jednak w przypadku wypadków środowiskowych, gdy w danym regionie występuje zanieczyszczenie rtęcią, wszystkie ryby z dotkniętych obszarów nie powinny być konsumowane, ponieważ mogą zawierać wysokie dawki rtęci w ich mięsie, co może prowadzić do zatrucia u ludzi.
Co zrobić, jeśli podejrzewasz, że jesteś skażony
Jeśli podejrzewasz zakażenie, powinieneś zorganizować konsultację lekarską i poinformować go o swoich podejrzeniach. Lekarz może zlecić badania, które pozwolą stwierdzić, czy zatrucie rtęcią, zwane merkurializmem, zostało potwierdzone.
Jak się dowiedzieć, czy jesteś zanieczyszczony rtęcią
Potwierdzenie zanieczyszczenia można uzyskać, badając krew, która mierzy ilość Mércurio we krwi lub mierząc ilość we włosach. Według Światowej Organizacji Zdrowia maksymalne stężenie rtęci we włosach powinno być mniejsze niż 7 (μg / g).
Mogą być również potrzebne inne testy w celu pomiaru skutków zdrowotnych rtęci, takich jak MRI, elektroencefalogram, badania hormonalne i specyficzne testy dla każdego narządu w zależności od dotkniętych tkanek.
Leczenie zanieczyszczenia rtęcią
Leczenie można wykonać za pomocą leków chelatujących, które ułatwiają eliminację rtęci, co powinien wskazać lekarz. Możesz również potrzebować:
- Przyjmowanie leków w celu zwalczania lęku i depresji;
- Weź suplementy witaminy C, E i selenu;
Obserwacja psychologa lub psychiatry może stanowić ważną pomoc w uzupełnieniu leczenia, poprawiając jakość życia jednostki. Zobacz, jak możesz uniknąć zanieczyszczenia rtęcią.
