Kernicterus jest powikłaniem żółtaczki noworodków, która powoduje zmiany w mózgu noworodka, gdy nadmiar bilirubiny nie jest prawidłowo leczony.
Bilirubina jest substancją wytwarzaną przez naturalne niszczenie krwinek czerwonych, a jej nadmiar eliminowany jest przez wątrobę w procesie produkcji żółci. Jednakże, ponieważ wiele dzieci rodzi się ze słabo rozwiniętą wątrobą, bilirubina ostatecznie gromadzi się we krwi, powodując żółtaczkę noworodków, która powoduje objawy takie jak żółknięcie skóry.
Aby zapobiec gromadzeniu się tej substancji i zapobiec rozwojowi kernicterus, pediatra zaleca stosowanie specjalnego światła, gdy tylko zostanie potwierdzona diagnoza, co pozwoli wyeliminować nadmiar bilirubiny z organizmu dziecka.
Główne objawy
Objawy, które mogą wskazywać, że dziecko jest bardziej zagrożone rozwojem kernicterusa:
- Skóra i żółte oczy;
- Trudności w ssaniu;
- Bardzo ciemny mocz;
- Wyczyść stolce.
Objawy te nie świadczą o tym, że dziecko jest z kernicterus, będąc jedynie wskazówką, że może to być z żółtaczką noworodka, czyli wtedy, gdy w organizmie jest nadmiar bilirubiny. Kernicterus rozwinie się tylko wtedy, gdy leczenie nie zostanie zakończone, a bilirubina będzie się dalej gromadzić, dopóki nie dotrze do mózgu i nie spowoduje zmian, które mogą spowodować np. Paraliż lub głuchotę.
Jak odbywa się leczenie?
Najlepszym sposobem na obniżenie poziomu bilirubiny we krwi i zapobieganie powstawaniu lub dalszemu rozwojowi kernicterus jest umieszczenie dziecka w drodze za pomocą specjalnego światła. Ta technika znana jest jako fototerapia i pozwala na niszczenie bilirubiny i łatwiej jej eliminację z organizmu.
Jednak, gdy poziom bilirubiny jest zbyt wysoki lub kernicterus powoduje uszkodzenie mózgu, lekarz może również zalecić przeprowadzenie transfuzji krwi w celu zastąpienia krwi dziecka.
Możliwe kontynuacje
Gdy poziom bilirubiny we krwi wzrośnie od dłuższego czasu, bilirubina może dotrzeć do mózgu, powodując zmiany, które mogą powodować następstwa, takie jak:
- Porażenie mózgowe;
- Głuchota;
- Problemy ze wzrokiem;
- Trudności w rozwoju intelektualnym.
Te następstwa mogą się różnić w zależności od ciężkości uszkodzeń i dotkniętych obszarów mózgu.
