Oparzenia chemiczne mogą wystąpić podczas bezpośredniego kontaktu z substancjami żrącymi, takimi jak kwasy, soda kaustyczna, inne silne środki czyszczące, rozcieńczalniki lub benzyna.
Zwykle po oparzeniu skóra staje się bardzo czerwona i z uczuciem pieczenia, jednak pojawienie się tych znaków może potrwać nawet kilka godzin.
Tak więc, gdy kontakt z korozyjną substancją chemiczną jest zalecany, że:
- Usuń substancję chemiczną, która powoduje oparzenie, używając rękawic i czystej szmatki, na przykład;
- Usuń całą odzież i akcesoria zanieczyszczone chemikaliami;
- Umieść miejsce pod zimną wodą na co najmniej 10 minut. W niektórych przypadkach może być bardziej praktyczne wziąć lodowaty prysznic;
- Nałożyć czystą gazę lub bandaż bez zbytniego ściskania. Inną opcją jest umieszczenie na miejscu małego filmu papierowego, ale bez zbytniego ściskania;
Ponadto, jeśli oparzenie nadal powoduje ból przez długi czas, można stosować leki przeciwbólowe, takie jak Paracetamol lub Naproksen, aby złagodzić dyskomfort.
Jeśli przyjmujesz szczepionkę przeciwko tężcowi przez ponad 10 lat, radzimy udać się na pogotowie lub do kliniki, aby ponownie wykonać szczepienie i uniknąć ewentualnej infekcji.
Jak leczyć oparzenie
W dni po wypaleniu ważne jest, aby nie narażać skóry na działanie słońca, a także unikać bliskiego kontaktu z źródłami ciepła, takimi jak piece lub wjeżdżając do gorących samochodów zaparkowanych na słońcu.
Ponadto na dzień należy stosować dobry krem nawilżający, na przykład Nivea lub Mustela, aby nawilżyć skórę i ułatwić proces gojenia.
Dowiedz się więcej o tym, jak zrobić opatrunki w przypadku oparzeń skóry.
Kiedy iść do lekarza
W wielu przypadkach oparzenia chemiczne można leczyć w domu bez specjalnego leczenia. Zaleca się jednak udać się na pogotowie, gdy:
- Pojawiają się inne objawy, takie jak omdlenie, gorączka lub trudności w oddychaniu;
- Ból i dyskomfort zwiększają się wraz z upływem czasu;
- Oparzenie dotyka więcej niż pierwsza warstwa skóry;
- Wypalony obszar jest większy niż rozpiętość;
- Oparzenie nastąpiło w oczach, rękach, stopach lub w okolicy intymnej.
Leczenie szpitalne może wymagać użycia surowicy w żyle, aw niektórych przypadkach może być nawet konieczne odbudowanie spalonej skóry za pomocą chirurgii plastycznej.