Pozytywny wynik testu Schillera oznacza, że w wewnętrznej pochwie znaleziono zmiany komórkowe i może sugerować obecność łagodnych zmian, takich jak źle umieszczone wkładki, niektóre stany zapalne, kłykciny, kiła, HPV, a nawet rak szyjki macicy. .
Jednak test Schillera może dać fałszywie dodatni wynik, dlatego wymaz papowy jest zwykle wymagany jako sposób badania raka szyjki macicy, ponieważ daje wyraźniejsze i bardziej konkretne wyniki.
Innym testem podobnym do tego jest test kwasu octowego, w którym stosuje się tę samą zasadę zabarwienia pochwy i szyjki macicy, w którym to przypadku region powinien być białawy. W miejscach, gdzie biel jest najbardziej widoczna, pojawiają się oznaki zmian komórkowych. Ten test jest szczególnie wskazany dla kobiet, które mają alergię na jod i nie mogą wykonać testu Schillera.
Co to jest i do czego służy?
Test Schillera jest testem diagnostycznym polegającym na zastosowaniu roztworu jodu (Lugol) w całym obszarze wewnętrznym pochwy i szyjki macicy. Ten roztwór reaguje z komórkami w regionie, a gdy pojawiają się brązowe po zastosowaniu, wynik jest uważany za normalny. W przypadkach, gdy rozwiązanie nie może pokolorować określonych obszarów, oznacza to, że w tych obszarach występują pewne zmiany.
Ten test jest wykonywany na wszystkich kobietach aktywnych seksualnie jako rutynowe badanie oraz u osób, u których występują pewne objawy, takie jak ból, upławy lub krwawienie po stosunku płciowym. W miastach z niewielkimi zasobami test ten może być również stosowany do badań przesiewowych w kierunku raka szyjki macicy. Badanie można również wykonać natychmiast podczas biopsji, aby wyjaśnić, gdzie należy pobrać tkanki do analizy.
