Hipogonadyzm żeński występuje wtedy, gdy jajniki wytwarzają niewiele hormonów płciowych lub nie zawierają takich hormonów, jak estrogeny i progesteron. Zwykle jest diagnozowana w okresie dojrzewania i nie ma lekarstwa, ale można ją kontrolować poprzez terapię zastępczą hormonalną.
W przypadku hipogonadyzmu pierwotnego lub hipogonadyzmu hipogonadotropowego jajniki nie funkcjonują prawidłowo, natomiast w hipogonadyzmie wtórnym żeńskim lub hipogonadotropowym miejsca mózgu kontrolujące jajniki nie funkcjonują prawidłowo.
Objawy hipogonadyzmu kobiecego
Objawami hipogonadyzmu kobiecego przed okresem dojrzewania mogą być:
- Mały rozwój piersi;
- Brak miesiączki;
- Niski wzrost.
Objawy hipogonadyzmu kobiecego po okresie dojrzewania obejmują:
- Fale upałów;
- Utrata włosów na ciele;
- Brak menstruacji lub niepowodzeń między miesiączkami;
- Zmniejszone libido;
- Suchość pochwy.
Kobiecy hipogonadyzm zwykle powoduje niepłodność lub problemy w ciąży.
Leczenie kobiecego hipogonadyzmu
Leczenie kobiecego hipogonadyzmu odbywa się poprzez zastąpienie hormonów estrogenem i progesteronem, stymulację owulacji i operację. Kiedy kobieta ma obniżone libido, jej lekarz może również przepisać niski poziom testosteronu.
Późny żeński hipogonadyzm nazywa się menopauzą i występuje naturalnie u kobiet w wieku około 50 lat.
Przydatne linki:
- Hipogonadyzm
- Męski hipogonadyzm
