Leczenie DeQuervain w przypadku zapalenia pochewki ścięgnistej można wykonać przy użyciu środków przeciwzapalnych w postaci tabletek i maści, aby przejść przez miejsce bólu, oprócz fizjoterapii, jednak w niektórych przypadkach może być konieczna operacja.
Środek przeciwzapalny, taki jak Cataflan, może występować w postaci tabletek lub w postaci maści lub balsamu, aby przejść przez dotknięty obszar nadgarstka, na czas określony przez lekarza. Odpoczynek jest również wskazany, aby uratować ścięgno i ułatwić gojenie.
W przypadku kobiet w ciąży i karmiących piersią nie należy stosować leczenia tabletkami, ale w postaci maści, które należy stosować bezpośrednio w miejscu bólu, oprócz rozciągania, ale najważniejsze jest unikanie ruchów powodujących ból w nadgarstek, taki jak trzymanie dziecka kciukami skierowanymi w dół.
Fizjoterapia
Fizjoterapia zapalenia ścięgien w nadgarstku może odbywać się za pomocą urządzeń do elektroterapii i termoterapii, które pomagają w deflacji i zwalczaniu bólu, a także w ćwiczeniach zwiększających mobilność i siłę osłabionych mięśni. Urządzenia takie jak: Tens, Ultrasound, Laser i Prąd galwaniczny mogą być użyte do przyspieszenia gojenia.
Ćwiczenia rozciągające i wzmacniające mogą być używane od pierwszego dnia i są niezbędne do regeneracji. Pomocne może być ćwiczenie napinania miękkiej kulki lub modeliny w 3 zestawach po 20 powtórzeń. Ponadto fizjoterapeuta może również wykorzystywać techniki mobilizacji stawów i taśm do unieruchamiania ścięgna.
Chirurgia
Główną cechą tej choroby jest zwyrodnienie i pogrubienie pochewki ścięgna, znajdujące się w nadgarstku, a zatem operacja może być przydatna do uwolnienia pochewki ścięgna, ułatwiając ruch ścięgien w jej obrębie.
Operacja powinna być stosowana jedynie w ostateczności, nawet po miesiącach fizjoterapii nie ma poprawy objawów, a nawet po tym zabiegu będzie konieczne wykonanie fizykoterapii, aby odzyskać siłę, ruch i zmniejszyć ból i obrzęk.
Oto świetna technika masażu w następującym filmie:
Zapalenie pochewki ścięgnistej DeQuervaina jest rodzajem zapalenia ścięgna, które wpływa na ścięgna kciuka, powodując silny ból nadgarstka, który pogarsza się podczas wykonywania ruchów ręki. Nie jest to nagły wypadek medyczny, ale wymaga również leczenia, aby uniknąć powikłań choroby i uniknąć operacji.
Strona główna Leczenie zapalenia ścięgien w nadgarstku
Doskonałym leczeniem zapalenia ścięgien na nadgarstku jest umieszczenie w nadgarstku okładu z lodu przez 20 minut, codziennie, 2 razy dziennie. Ale aby chronić skórę przed oparzeniami, powinieneś owinąć opakowanie lodu (lub paczkę mrożonych warzyw) na arkuszu papieru kuchennego.
Po tym okresie region zostanie znieczulony, a następujące wydłużenie będzie łatwiejsze:
Rozciągnij ramię dłonią skierowaną do góry i, za pomocą drugiej ręki, rozciągnij palce do tyłu, aby ściśle trzymać dłoń, pamiętając o trzymaniu kciuka. Przytrzymaj ramię w tej pozycji przez około 1 minutę i odpocznij przez 30 sekund. Rób to rozciągając 3 razy z rzędu, rano i wieczorem.
To proste ćwiczenie zwiększy elastyczność mięśni, ścięgien i poprawi natlenienie w dotkniętych strukturach, przynosząc ulgę w objawach.
Objawy zapalenia ścięgien DeQuervaina
Objawy zapalenia ścięgna w nadgarstku to:
- Ból zlokalizowany w nadgarstku w okolicy najbliższej kciukowi;
- Ból w nadgarstku, który pogarsza się podczas wykonywania ruchów obrotowych ręką, np. Obracając klamkę lub klucze;
- W rękach może występować osłabienie, ponieważ podczas przesuwania uchwytu można usłyszeć trudność w trzymaniu szkła i kliknięciu.
Diagnoza może zostać postawiona przez ortopedy lub fizjoterapeutę po obserwacji regionu i wysłuchaniu historii medycznej pacjenta. Fizjoterapeuta może wykonać swoisty test w celu identyfikacji tego typu zapalenia ścięgien, a badania obrazowe, takie jak prześwietlenie i MRI, nie są bezwzględnie konieczne, ale mogą być przydatne w celu sprawdzenia zwapnienia ścięgien i ciężkości urazu. Dowiedz się, jak odbywa się leczenie w przypadku tendencji zwapnienia.
Co powoduje
Zapalenie ścięgien w nadgarstku może być spowodowane przez nadużywanie kciuków i ramion z powtarzającymi się ruchami, takimi jak dużo pisania, trzymanie dziecka na kolanach kciukiem w dół, malowanie, młotkowanie, łowienie ryb, pisanie na maszynie, dzianie, szycie, robienie lub grać na instrumencie muzycznym przez wiele godzin bez odpoczynku. Ale może się również zdarzyć, gdy w grę wchodzi dużo mięśni, takich jak trzymanie czegoś bardzo ciężkiego, jak torba na zakupy z jedną ręką, przez długi czas.
