Błonica jest zakaźną chorobą zakaźną, charakteryzującą się stanem zapalnym i uszkodzeniem dróg oddechowych, a także może mieć wpływ na skórę i jest częstsza u dzieci w wieku od 1 do 4 lat, chociaż może wystąpić u wszystkich grup wiekowych.
Choroba ta jest wywoływana przez bakterię Corynebacterium diphtheriae, która produkuje toksyny, które mogą znajdować się bezpośrednio w krwioobiegu, co może wpływać na inne narządy i prowadzić do różnych komplikacji. W związku z tym leczenie należy wykonać zaraz po pojawieniu się pierwszych objawów i zwykle wykonuje się je przy użyciu antybiotyków, które należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza.
Błonicę można łatwo przenosić z osoby na osobę poprzez kaszel lub kichanie, takie jak skażone osoby, aw niektórych przypadkach ze względu na spożycie skażonej żywności lub kontakt z odzieżą i zabawkami zainfekowanymi przez bakterie.
Najlepszym sposobem zapobiegania błonicy jest szczepienie, które powinno zostać wykonane w pierwszych miesiącach życia i pierwsze doładowanie po 4 latach. Szczepionka, oprócz ochrony przed błonicą, chroni również przed tężcem i kokluszem, które są również chorobami wywoływanymi przez bakterie i mogą przynieść różne komplikacje zdrowotne.
Objawy błonicy
Oznaki i objawy wskazujące na błonicę to:
- Tworzenie szarawych płytek w okolicy migdałków;
- Zapalenie i ból gardła, zwłaszcza podczas połykania;
- Obrzęk szyi;
- Gorączka;
- Wypływ nosa z krwią;
- Rany i czerwone plamy na skórze;
- Niebieskawy kolor skóry ze względu na brak tlenu we krwi;
- Nudności i wymioty;
- Kapiący nos;
- Ból głowy;
- Trudności z oddychaniem.
Objawy pojawiają się między 3 a 6 dniem po ekspozycji na bakterie i zaleca się pójść na pogotowie natychmiast po wystąpieniu objawów, aby można było leczyć infekcję, a tym samym uniknąć zaostrzenia i przeniesienia choroby na inne osoby. .
Błonica jest chorobą zakaźną, co oznacza, że może być łatwo przenoszona z osoby na osobę, zwłaszcza podczas rozmowy, kaszlu, kichania lub kontaktu z osobą skażoną przez bakterie.
Jak diagnozuje się?
Rozpoznanie błonicy jest dokonywane poprzez ocenę objawów przedstawionych przez daną osobę, a także testy laboratoryjne w celu potwierdzenia zakażenia. Zwykle lekarz jest proszony o wykonanie morfologii krwi i hodowli wydzieliny gardła, która musi pochodzić z jednej z płytek obecnych w gardle i musi być zebrana przez wyszkolonego profesjonalistę.
Kultura wydzielania gardła ma na celu identyfikację obecności bakterii, a gdy jest pozytywna, podaje się antybiogram w celu określenia, który antybiotyk jest najbardziej odpowiedni do leczenia infekcji. Ze względu na zdolność bakterii do szybkiego rozprzestrzeniania się w krwiobiegu lekarz może zażądać posiewu krwi.
Leczenie błonicy
Leczenie błonicy odbywa się zgodnie z zaleceniem lekarskim, a antybiotyki są zwykle wskazane w celu wyeliminowania bakterii, takich jak penicylina lub erytromycyna, oprócz odpoczynku.
Zazwyczaj powrót do zdrowia jest opóźniony, a gdy objawy są cięższe, może być konieczne wykonanie zabiegu z osobą hospitalizowaną, przy czym konieczne jest, aby oddychanie odbywało się za pomocą urządzeń. Dowiedz się, jak działa leczenie błonicy.
Aby uniknąć zakażenia Corynebacterium diphtheriae, należy wziąć szczepionkę Potrójnej bakterii, zwanej także DTPa, która chroni przed błonicą, tężcem i krztuścem. Zaleca się podawanie tej szczepionki po 2, 4, 6 i 15 miesiącach życia i wzmocnienie po 4 latach. Wskazano również, że dorośli powinni szczepić tę szczepionkę co 10 lat. Dowiedz się więcej o szczepionce przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi.
