Choroba wściekłych krów u ludzi, znana naukowo jako choroba Creutzfeldta-Jakoba, może zostać przeniesiona na ludzi, na przykład podczas jedzenia mięsa z zanieczyszczonych zwierząt.
Choroba ta nie ma lekarstwa, ponieważ jest spowodowana przez priony, które są nieprawidłowymi białkami, które osadzają się w mózgu i prowadzą do stopniowego rozwoju ostatecznych zmian chorobowych, powodując objawy wspólne dla demencji, które obejmują na przykład trudności w myśleniu lub mówieniu.
Chociaż choroba prawie zawsze pojawia się po spożyciu skażonego mięsa, może również być przenoszona przez bezpośredni kontakt z zanieczyszczonymi tkankami ludzkimi, jak w przypadku:
- Zanieczyszczony przeszczep rogówki;
- Nieodpowiednie wszczepienie elektrod mózgowych;
- Zastrzyki z zanieczyszczonych hormonów wzrostu.
Jednak te sytuacje są niezwykle rzadkie, ponieważ nowoczesne techniki znacznie zmniejszają ryzyko użycia skażonych tkanek lub materiałów, nie tylko z powodu choroby szalonych krów, ale także innych poważnych chorób, takich jak AIDS lub tężec.
Istnieją również zapisy ludzi, którzy zostali zarażeni tą chorobą po otrzymaniu transfuzji krwi w latach 80. i dlatego wszyscy ludzie, którzy kiedykolwiek otrzymywali krew w swoim życiu, nie mogą oddać krwi, ponieważ mogli zostać skażeni, nawet jeśli nigdy nie przejawiali objawów.
Główne objawy i sposób identyfikacji
Objawy choroby szalonych krów u ludzi obejmują:
- Trudności w mówieniu;
- Utrata umiejętności myślenia;
- Utrata zdolności do koordynowania ruchów;
- Trudności z chodzeniem;
- Ciągłe drżenie.
Objawy te pojawiają się zazwyczaj od 6 do 12 lat po zakażeniu i bardzo często są mylone z demencją. Nie ma konkretnych testów, które mogłyby zidentyfikować szaloną krowę, a diagnoza została postawiona na podstawie przedstawionych objawów, szczególnie gdy w tym samym regionie występuje więcej podejrzeń.
Możliwe komplikacje
Choroba wściekłych krów u ludzi nie ma lekarstwa i prowadzi do śmierci, ale jej ewolucja jest stopniowa i dlatego powikłania pojawiają się powoli. Wraz z rozwojem choroby objawy nasilają się i prowadzą do stopniowej utraty zdolności osoby, która jest obłożnie chorym, uzależnia się od jedzenia lub higieny.
Chociaż tych powikłań nie można uniknąć, ponieważ nie ma leczenia, zaleca się, aby pacjentowi towarzyszył psychiatra, ponieważ istnieją leki, które mogą pomóc spowolnić postęp choroby.
