Refluks pęcherzowo-moczowodowy to zmiana w układzie moczowym, która powoduje, że mocz docierający do pęcherza powraca do moczowodu, który jest kanałem transportującym mocz z nerki do pęcherza, co zwiększa ryzyko rozwoju infekcji dróg moczowych.
Ta zmiana jest głównie identyfikowana u dzieci, które mają bardzo częste infekcje dróg moczowych i ogólnie uważa się, że jest to zmiana wrodzona, to znaczy, która pojawia się po urodzeniu.
Po potwierdzeniu rozpoznania refluksu pęcherzowo-moczowodowego ważne jest rozpoczęcie leczenia, które w zależności od stopnia zmiany zwykle wykonuje się antybiotykami lub operacją.
Główne objawy
Refluks pęcherzowo-moczowodowy jest zwykle rozpoznawany tylko na podstawie badań, jednak u osób z tym zaburzeniem często występują bardzo częste infekcje dróg moczowych, z objawami takimi jak:
- Gotowość do ciągłego oddawania moczu;
- Pieczenie lub ból podczas oddawania moczu;
- Uczucie ciężkości w pęcherzu;
- Oddaj mocz niewielką ilością.
Gdy objawy te pojawiają się bardzo często, lekarz może zlecić wykonanie radiografii pęcherza i cewki moczowej, zwanej cystetografią moczu, w celu sprawdzenia, czy występuje refluks pęcherzowo-moczowodowy.
Dlaczego tak się dzieje
Refluks pęcherzowo-moczowodowy występuje w większości przypadków z powodu niewydolności mechanizmu uniemożliwiającego powrót moczu po dotarciu do pęcherza moczowego, co ma miejsce podczas rozwoju dziecka w czasie ciąży i dlatego jest uważane za wrodzoną wadę.
Jednak taka sytuacja może być również spowodowana genetyką, nieprawidłowym funkcjonowaniem pęcherza lub niedrożnością przepływu moczu.
Stopnie refluksu pęcherzowo-moczowodowego
Na podstawie cech obserwowanych w badaniu i przedstawionych objawów lekarz może klasyfikować refluks pęcherzowo-moczowodowy w stopniach, którymi są:
- Stopień I: mocz powraca tylko do moczowodu i dlatego jest uważany za najlżejszy;
- Stopień II: mocz powraca do nerek;
- Stopień III: mocz powraca do nerek, a rozszerzenie narządu jest widoczne;
- Stopień IV: następuje większy powrót moczu do nerek i rozszerzenie narządu, nadal można zauważyć oznaki utraty funkcji;
- Stopień V: powrót moczu do nerek, który powoduje duże rozszerzenie i zmiany w moczowodzie, uważane za najcięższy stopień refluksu pęcherzowo-moczowodowego.
W zależności od stopnia refluksu, prezentowanych objawów przedmiotowych i podmiotowych oraz wieku danej osoby, lekarz jest w stanie wskazać najlepszy rodzaj leczenia.
Jak przebiega leczenie
Leczenie refluksu pęcherzowo-moczowodowego powinno być prowadzone zgodnie z zaleceniami urologa lub pediatry i może się różnić w zależności od stopnia refluksu. Dlatego w refluksach stopnia I do III często stosuje się antybiotyki, ponieważ możliwe jest zmniejszenie objawów związanych z infekcją bakteryjną, sprzyjając złagodzeniu objawów. Zwłaszcza, że gdy występuje u dzieci poniżej 5 roku życia, samoistne gojenie jest częste.
Jednak w przypadku refluksu IV i V stopnia zwykle zaleca się zabieg operacyjny w celu poprawy funkcjonowania nerek i zmniejszenia oddawania moczu. Ponadto leczenie chirurgiczne może być również wskazane w przypadku osób, które nie zareagowały dobrze na leczenie antybiotykami lub nadal mają nawracające infekcje dróg moczowych.
Ważne jest również, aby wszystkie osoby, u których zdiagnozowano refluks pęcherzowo-moczowodowy były regularnie monitorowane przez lekarza, ponieważ umożliwia to monitorowanie czynności nerek, sprzyjając jej prawidłowemu funkcjonowaniu.
Czy ta informacja była pomocna?
tak nie
Twoja opinia jest ważna! Napisz tutaj, jak możemy ulepszyć nasz tekst:
Jakieś pytania? Kliknij tutaj, aby otrzymać odpowiedź.
Email, na który chcesz otrzymać odpowiedź:
Sprawdź wiadomość e-mail z potwierdzeniem, którą Ci wysłaliśmy.
Twoje imię:
Powód wizyty:
--- Wybierz powód --- ChorobaŻyj lepiejPomóż innej osobie Zdobądź wiedzę
Czy jesteś pracownikiem służby zdrowia?
NieLekarzFarmaceutycznyPielęgniarkaNutrycjonistaBiomedycznyFizjoterapeutaPielęgniarkaInne
Bibliografia
- TEIXEIRA, Camila B.; CANÇADO, Maria Aparecida P.; CARVALHAES, João Tomás A. Pierwotny refluks pęcherzowo-moczowodowy w dzieciństwie: leczenie zachowawcze a interwencja chirurgiczna. J Bras Nefrol. Vol 36. 1 ed; 10-17, 2014
.png)
