Wrodzony zespół różyczki występuje u niemowląt, których matka miała styczność z wirusem różyczki w czasie ciąży i która nie była leczona. Kontakt dziecka z wirusem różyczki może prowadzić do szeregu konsekwencji, szczególnie w odniesieniu do jego rozwoju, ponieważ wirus może wywoływać zwapnienia w niektórych rejonach mózgu, na przykład problemy z głuchotą i wzrokiem.
Dziecko z wrodzoną różyczką powinno poddać się leczeniu klinicznemu, operacjom i rehabilitacji w dzieciństwie w celu poprawy jakości życia. Ponadto, ponieważ choroba może być przenoszona z osoby na osobę przez wydzieliny dróg oddechowych i mocz przez okres do 1 roku, wskazane jest, aby trzymać ją z dala od innych dzieci, które nie zostały zaszczepione i zacząć uczęszczać do przedszkola od pierwszego roku życia. rok życia lub gdy lekarze wskazują, że nie ma dalszego ryzyka przeniesienia choroby.
Najlepszym sposobem zapobiegania różyczce jest szczepienie, a pierwszą dawkę należy podać w wieku 12 miesięcy. W przypadku kobiet, które chcą zajść w ciążę, ale nie zostały zaszczepione przeciwko różyczce, szczepionkę można przyjmować w pojedynczej dawce, jednak należy poczekać około miesiąca na zajście w ciążę, ponieważ szczepionka jest wytwarzana z atenuowanym wirusem. Dowiedz się więcej o szczepionce przeciwko różyczce.
Objawy wrodzonej różyczki
Wrodzoną różyczkę można zdiagnozować nawet w czasie ciąży lub po urodzeniu z obserwacji pewnych cech fizycznych i klinicznych, ponieważ wirus różyczki może wpływać na rozwój dziecka. Tak więc oznakami wrodzonej różyczki są:
- Problemy ze słuchem, na przykład głuchota, które można zidentyfikować na podstawie testu słuchu. Dowiedz się, jak wykonuje się badanie słuchu;
- Problemy ze wzrokiem, takie jak zaćma, jaskra lub ślepota, które można wykryć, badając oczy. Zobacz, na czym polega ślepa próba;
- Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, które jest stanem zapalnym w różnych obszarach mózgu;
- Purplish, które są małe czerwone plamy, które pojawiają się na skórze, które nie znikają po naciśnięciu;
- Zmiany kardiologiczne, które można zidentyfikować za pomocą ultradźwięków;
- Małopłytkowość, która odpowiada zmniejszeniu liczby płytek krwi.
Ponadto wirus różyczki może powodować zmiany neuronalne, prowadząc do upośledzenia umysłowego, a nawet do zwapnienia niektórych obszarów mózgu i małogłowia, których ograniczenia mogą być poważniejsze. Dziecko może być również zdiagnozowane z innymi zmianami, takimi jak cukrzyca i autyzm, do wieku 4 lat, dlatego konieczne jest, aby towarzyszył mu kilku lekarzy w celu ustalenia najlepszej formy leczenia.
Największe komplikacje i deformacje obserwuje się u dzieci, których matki zostały zakażone w pierwszym trymestrze ciąży, ale nawet jeśli kobieta w ciąży jest skażona w końcowej fazie ciąży, wirus różyczki może skontaktować się z dzieckiem i doprowadzić do zmian w jego rozwoju. .
Jak diagnozuje się?
Rozpoznanie wrodzonej różyczki występuje nawet w czasie ciąży, poprzez dawkowanie przeciwciał różyczki obecnych we krwi matki lub izolowanie wirusa w płynie owodniowym, który jest płynem, który chroni dziecko.
Serię różyczki należy przeprowadzić w pierwszym trymestrze ciąży, wraz z innymi niezbędnymi testami, i można ją powtórzyć, jeśli kobieta ma objawy różyczki lub ma kontakt z chorymi. Zobacz, jakie badania musi wykonać kobieta w ciąży.
Jeśli w czasie ciąży nie zdiagnozowano wrodzonej różyczki, a matka miała zakażenie wirusem, ważne jest, aby pediatra towarzyszył dziecku, obserwując możliwe opóźnienia w jego rozwoju.
Jak leczyć
Leczenie wrodzonej różyczki różni się w zależności od dziecka, ponieważ objawy nie są takie same dla wszystkich dzieci z wrodzoną różyczką.
Powikłania wrodzonej różyczki nie zawsze są uleczalne, ale leczenie kliniczne, chirurgiczne i rehabilitacyjne należy rozpocząć jak najszybciej, aby dziecko mogło się lepiej rozwijać. Dlatego niemowlętom tym powinien towarzyszyć zespół pediatrów, kardiologów, okulistów i neurologów, którzy powinni wykonywać sesje fizjoterapii w celu poprawy rozwoju motorycznego i mózgu, a często mogą potrzebować pomocy w chodzeniu i karmieniu, na przykład.
W celu złagodzenia objawów lekarz może również wskazać stosowanie leków przeciwbólowych, środków przeciwgorączkowych, niesteroidowych leków przeciwzapalnych i immunoglobulin.
