Przewlekła białaczka limfatyczna, znana również jako CLL, jest typem białaczki charakteryzującym się wzrostem ilości dojrzałych limfocytów we krwi obwodowej. Dowiedz się więcej o białaczce limfoidalnej.
CLL jest zwykle diagnozowana u osób starszych, zazwyczaj w wieku 65 lat, ponieważ choroba postępuje stopniowo, a objawy zwykle są zauważane, gdy choroba jest już na bardziej zaawansowanym etapie. Z powodu opóźnionego pojawienia się objawów choroba jest zwykle identyfikowana podczas rutynowych badań krwi, zwłaszcza morfologii krwi, w której można zidentyfikować limfocytozę.
Przyczyna tego rodzaju białaczki nadal nie jest dobrze ustalona, ale uważa się, że jest to spowodowane przedłużoną ekspozycją na czynniki chemiczne. Ponadto historia LLC w rodzinie może zwiększyć szanse osoby rozwijającej się choroby.
Objawy LLC
CLL rozwija się w ciągu miesięcy lub lat, więc objawy stopniowo się rozwijają, a choroba jest identyfikowana, gdy białaczka jest już na późniejszym etapie. Objawami wskazującymi na CLL są:
- Zwiększone węzły chłonne i węzły chłonne;
- Zmęczenie;
- Powiększenie śledziony, zwane również splenomegalią;
- Hepatomegalia, która jest powiększoną wątrobą;
- Nawracające infekcje skóry, moczu i płuc;
- Utrata masy ciała.
Ponieważ choroba nie wykazuje objawów w początkowej fazie, CLL można zidentyfikować po rutynowych badaniach, w których wzrost liczby limfocytów i leukocytów można sprawdzić na podstawie liczby krwinek.
Jak diagnozuje się?
Rozpoznanie przewlekłej białaczki limfatycznej jest wykonane z analizy komórek krwi w wyniku hemogramu. Aby wykonać hemogram, należy pobrać próbkę krwi, którą należy przesłać do laboratorium w celu przeprowadzenia analizy. Dowiedz się, do czego służy i jak interpretować morfologię krwi.
W CLL można zidentyfikować leukocytozę, zazwyczaj powyżej 25000 komórek / mm3 krwi i utrzymującą się limfocytozę, zwykle powyżej 5000 limfocytów / mm3 krwi. Ponadto niektórzy pacjenci mają niedokrwistość i trombocytopenię, co oznacza zmniejszenie liczby płytek we krwi. Zobacz wartości referencyjne dla leukogramu.
Mimo że są dojrzałe, limfocyty obecne w krwi obwodowej są małe i delikatne, aw chwili dokonywania rozmazu mogą pękać i powodować powstawanie cieni jądrowych, zwanych również cieniami Gumprecht, które można również uznać za charakterystyczne dla zamknij diagnozę.
Chociaż liczba krwinek jest wystarczająca do zakończenia diagnostyki przewlekłej białaczki limfatycznej, konieczne jest przeprowadzenie testów immunofenotypowania w celu zidentyfikowania obecności markerów, które potwierdzają, że jest to białaczka związana z proliferacją limfocytów typu B i że jest przewlekła. Immunofenotypowanie uważane jest za złoty standard identyfikacji nie tylko CLL, ale także innych rodzajów białaczki. Sprawdź przewodnik po białaczce.
Mielogram, który odpowiada analizie komórek szpiku kostnego, nie jest konieczny do potwierdzenia rozpoznania choroby, jednak można go poprosić o sprawdzenie ewolucji, standardu infiltracji limfocytów i określenia prognozy. Dowiedz się, jak powstaje mielogram.
Leczenie LLC
Leczenie CLL odbywa się zgodnie z etapem choroby:
- Niskie ryzyko: w którym identyfikuje się tylko leukocytozę i limfocytozę, bez żadnych innych objawów. W ten sposób lekarz towarzyszy pacjentowi bez konieczności wykonywania leczenia;
- Ryzyko pośrednie: w którym weryfikowana jest limfocytoza, powiększenie zwojów i wątroby lub powiększenie śledziony, konieczne monitorowanie medyczne w celu weryfikacji rozwoju choroby i leczenia chemio lub radioterapią;
- Wysokie ryzyko: w którym charakterystyczne objawy PBL są identyfikowane oprócz niedokrwistości i małopłytkowości, a leczenie należy rozpocząć natychmiast. Najbardziej zalecanym leczeniem w tym przypadku jest przeszczep szpiku kostnego, a także konieczne jest wykonanie chemii i radioterapii.
Po zidentyfikowaniu wzrostu liczby limfocytów we krwi obwodowej ważne jest, aby lekarz ocenił ogólny stan pacjenta, tak aby potwierdzić rozpoznanie CLL oraz aby można było rozpocząć leczenie i zapobiec progresji choroby.
